Inaczej ubezpieczyciel, zakład ubezpieczeń, towarzystwo ubezpieczeniowe. Słownik języka polskiego określa to pojęcie definicją: "osoba podejmująca zobowiązanie ubezpieczeniowe wobec osoby ubezpieczającej się".
W wyniku zawarcia umowy z klientem towarzystwo ubezpieczeniowe zobowiązuje się do wypłaty ustalonego świadczenia w razie wystąpienia danego ryzyka. Warunki oraz dokładne informacje dotyczące przebiegu takiego procesu powinny się znaleźć w ogólnych warunkach ubezpieczenia.
Ubezpieczyciel może prowadzić działalność w zakresie:
- ubezpieczeń majątkowych (np. samochodu, mieszkaniowych),
- ubezpieczeń osobowych (takich jak NNW, na życie),
- reasekuracji (ubezpieczenie zakładu ubezpieczeń).
Aby działać jako asekurator, należy uzyskać specjalne zezwolenie, które udziela Ministerstwo Finansów. Składając wniosek o koncesję, trzeba określić formę prowadzonej działalności.
Dla towarzystw ubezpieczeniowych dostępna są następujące formy działania:
- spółka akcyjna - takie firmy muszą mieć w swojej nazwie wyraz "towarzystwo ubezpieczeń" (TU), "zakład ubezpieczeń" (ZU), "towarzystwo ubezpieczeń i reasekuracji" (TUiR), "zakład ubezpieczeń i reasekuracji" (ZUiR),
- towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych - w nazwie musi być wtedy zawarty człon "towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych" (TUW),
- spółka europejska (UE, EFTA) - zezwolenie na prowadzenie działalności w Polsce mogą uzyskać zagraniczne firmy, których siedziba znajduje się w jednym z krajów należących do Unii Europejskiej lub EFTA.
Dodatkowe wyjaśnienia wymaga sposób działania towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, które nie działają w celu osiągnięcia zysków. Wszelkie środki finansowe są wpłacane przez ludzi zrzeszonych w ramach towarzystwa i służą one do wypłaty świadczeń. Kupując polisę, stajesz się więc zazwyczaj jednocześnie członkiem TUW-u. Jedynie niektóre towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych dopuszczają możliwość sprzedaży polis osobom niezrzeszonym w TUW.
Niezależnie jednak od formy prowadzonej działalności kluczowym dokumentem prawnym dla każdego zakładu ubezpieczeń jest ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Za nadzór ubezpieczycieli odpowiada Komisja Nadzoru Finansowego. Wydaje ona rekomendacje dla ubezpieczycieli (np. wytyczne dotyczące likwidacji szkód z ubezpieczeń komunikacyjnych) i ma także prawo nakładania kar finansowych. Przy KNF działa także Sąd Polubowny umożliwiający osiągnięcie porozumienia między ubezpieczycielem a klientem przy pomocy mediacji lub arbitrażu.
Organizacją skupiającą firmy ubezpieczeniowe działające w Polsce jest natomiast Polska Izba Ubezpieczeń. Jej podstawowym zadaniem jest wspieranie ustawodawcy w zakresie kształtowania prawa asekuracyjnego. Prowadzi także działania, których celem jest budowanie świadomości ubezpieczeniowej w społeczeństwie.
Sprawdź, czy można wcześniej zmienić towarzystwo ubezpieczeniowe, w którym ma się OC
